اصل ضرب المثل :

گهی پشت به زین و گهی زین به پشت

مفهوم :

همیشه نمی توان سواره رفت بالاخره جهان پستي و بلندي دارد

اصل ضرب المثل :

بار کج به منزل نمی رسد

مفهوم :

هشداری است در مورد اینکه کار نادرست توفیقی بدنبال ندارد

در دیزی باز است حیای گربه کجاست

به آنهایی که کار ناشایست را ترک نمی کنند ،گفته می شود

اصل ضرب المثل :

با یک گل بهار نمی آيد

مفهوم :

تنها با یک کار نیک نمی توان کسی را نیکوکار بحساب آورد

اصل ضرب المثل :

با یک تیر دو نشان زدن

مفهوم :

در موردافرادی که با یک عمل دو کار را انجام می دهند میاید

تیری که در رفت به دست نیاید

عمر رفته و گذشته را نمی توان دوباره بدست آورد

اصل ضرب المثل :

ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است

مفهوم :

کار نیک و عمل صالح را هر وقت انجام دهی اجر خود خواهی برد

اصل ضرب المثل :

کبوتر با کبوتر باز با باز کند همجنس با همجنس پرواز

مفهوم :

هر کسی دوست مورد سلیقه خود را خواهد یافت

اصل ضرب المثل :

جوجه رو آخر پائیز می شمارند

مفهوم :

هشداریست به اینکه نتیجه کار را باید در عاقبت کار دید

اصل ضرب المثل :

گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی

مفهوم :

به آدمهای عجولی که تحمل دیدن نتیجه کار را ندارند گفته می شود

اصل ضرب المثل :

هر چه بگندد نمکش میزنندوای به روزی که بگندد نمک

مفهوم :

وقتی شخص یا وسیله ای که خود حلال مشکلی است نیازمند به دیگری می شود گفته می شود

اصل ضرب المثل :

یارو خر را رنگ می کنه جای گور خر می فروشه

مفهوم :

در مورد شخصی که دائم در فکر گول زدن و دست انداختن دیگران است بکار می رود

اصل ضرب المثل :

زبان خوش مار را از سوراخ بیرون می کشد

مفهوم :

اشاره به اینکه با خوش رفتاری می توان دل دیگران را بدست آورد

اصل ضرب المثل :

ریگي در کفش داشتن

مفهوم :

در مورد افرادی که با نقشه قبلی درفکر ریا و دوروئی هستند گفته می شود

اصل ضرب المثل :

آشپز که دو تا شد آش یا شور است یا بی نمک

مفهوم :

منظور دخالت بی جای دو آدم نا وارد ،در کار می باشد

اصل ضرب المثل :

ماراز پونه بدش می آید دم لونش سبز می شود

مفهوم :

اشاره به کسی است که از چیزی یا کسی نفرت دارد و با آن مواجه می شود

اصل ضرب المثل :

از خرس یک مو کندن غنیمت است

مفهوم :

در مورد خسیسان گفته می شود که نم پس نمی دهند

اصل ضرب المثل :

خر در گل ماندن

مفهوم :

در مورد شخصی که در نیمه راه از انجام کار عاجز است بکار می رود

اصل ضرب المثل :

دندونه اسب پیشکش را نمی شمارند

مفهوم :

اگر هدیه ای به کسی دادی برآن خرده نگیر

اصل ضرب المثل :

بادمجان بم آفت نداره

مفهوم :

به آدمهای پوست کلفتی که از خطرات جان سالم بدر میبرند گفته می شود

اصل ضرب المثل :

ریش و قیچی دست شماست

مفهوم :

صاحب اختیار شمائید و هرطور بخواهید عمل نمائید

اصل ضرب المثل :

دوستی خاله خرسه

مفهوم :

اشاره به همنشینی و رفاقت با آدم نادان

اصل ضرب المثل :

نیش عقرب نه از ره کین است اقتضای طبیعتش این است

مفهوم :

اشاره به کسانی که عمل نادرست آنان،جزءعادتشان شده در حالیکه قصد رنجاندن کسی را ندارند

اصل ضرب المثل :

هر که خربزه می خورد پای لرزش هم مینشیند

مفهوم :

کاری که کردی باید فکر عاقبتش هم باشی

اصل ضرب المثل :

سر گاو توی خمره گیر کرده

مفهوم :

به آدمی که به درد سر افتاده گفته می شود

اصل ضرب المثل :

خدا خر را شناخت و شاخ بهش نداد

مفهوم :

در مورد افرادی گفته می شود  که اگر قدرت داشت باشند امان را از خلق الله می گرفتند

نیستیم !

به دنیا می آییم 

عکس ِ یک نفره می گیریم !

بزرگ می شویم ،

عکس ِ دو نفره می گیریم !

پیر می شویم ،

عکس ِ یک نفره می گیریم ...

و بعد

دوباره باز

نیستیم  

قــمار عاشـــــقان بردی نـــــدارد از نـــداران پرس -----کس از دور فلک دستی نبرد از بدبیاران پرس

جوانی‌ها رجزخوانی و پیریها پشیمانی اســـــت -----شب بدمستی وصبح خمار از میگساران پرس

تو کز چشـم و دل مــردم گریزانی چه میـــدانی -----حدیث اشــک و آه من برو از باد و باران پرس

جهان ویران کندگر خود بنای تخت جمشیداست ----- بــرو تاریـخ این دیر کهن از یـــادگـــاران پرس

سـلامــت آنسـوی قافســت و آزادی در آن وادی -----نشان منزل سیمرغ از شاهین شکاران پرس

به چشم مدعی جانان جمال خویــش ننماید ----- چراغ از اهل خلوت گیر و راز از رازداران پرس 

فریاد می زنم ،

من چهره ام گرفته !

من قایقم نشسته به خشکی !

مقصود من ز حرفم معلوم بر شماست ، 

یک دست بی صداست ،

من ، دست من کمک ز دست شما می کند طلب،

فریاد من شکسته اگر در گلو ، وگر

فریاد من رسا ،

من از برای راه خلاص خود و شما،

فریاد می زنم

، فریاد می زنم!! 

خسته ام از آرزوها ، آرزوهاي شعاري

شوق پرواز مجازي ، بالهاي استعاري

لحظه هاي کاغذي را، روز و شب تکرار کردن

خاطرات بايگاني،زندگي هاي اداري

آفتاب زرد و غمگين ، پله هاي رو به پايين

سقفهاي سرد و سنگين ، آسمانهاي اجاري

با نگاهي سر شکسته،چشمهايي پينه بسته

خسته از درهاي بسته، خسته از چشم انتظاري

صندلي هاي خميده،ميزهاي صف کشيده

خنده هاي لب پريده ، گريه هاي اختياري

عصر جدول هاي خالي، پارک هاي اين حوالي

پرسه هاي بي خيالي، نيمکت هاي خماري

رو نوشت روزها را،روي هم سنجاق کردم:

شنبه هاي بي پناهي ، جمعه هاي بي قراري

عاقبت پرونده ام را،با غبار آرزوها

خاک خواهد بست روزي ، باد خواهد برد باري

روي ميز خالي من، صفحه ي باز حوادث

در ستون تسليتها ، نامي از ما يادگاري 

سن یاریمین قاصدی سن ایلش سنه چای دمیشم(تو قاصد یارم هستی بنشین برایت چای سفارش داده ام)

خیالینی گوندریپ دیر بســــکی من آخ وای دمیشم (از بس که من آه و ناله کرده ام خیالش را فرستاده )

آخ گجه لر یاتمامیشام من سـنه لای لای دمیشم (آه که شبها از غم فراقت نخفته ام و برایت لای لای گفته ام)

سن یاتالی من گوزومه اولدوزلاری سای دمیشم(آن دم که به خواب نازفرو رفته ای بجایت تاسحر ستاره هارا شمرده ام)

هر کس سـنه اوالوز دیه اوزوم سنه آی دمیشــم (هر کس به تو ستاره گفته است خودم برایت ماه گفته ام)

سندن سورا حیاته من شیرین دسه زای دمیشم(بعد از تو این زندگی هر قدر هم شیرین باشد در نظرم تلخ خواهد بود)

هر گوزلدن بیر گل آلیپ ســــن گوزه له پای دمیشم (از هر ماه رخی شاخه گلی گرفته و برایت دسته گلی فرستاده ام)

ســـین گون تک باتماقیوی آی باتانا تای دمیشـم(و غروب خورشید وار تو را مانند ماه گرفتگی  دیده ام چون ماه من بودی)

ایندی یایا قیـش دییرم سابق قیشا یای دمیشم(حال به بهار زمستان خواهم گفت اما قبل ها به زمستان بهار گفت

نیم ساعت پیش ،

خدا را دیدم قوز کرده با پالتوی مشکی بلندش

سرفه کنان در حیاط از کنار دو سرو سیاه گذشت 

و رو به ایوانی که من ایستاده بودم آمد ،

آواز که خواند تازه فهمیدم ،

پدرم را با او اشتباهی گرفته ام ! 

دنگ..،دنگ..

ساعت گیج زمان در شب عمر

می زند پی در پی زنگ.

زهر این فکر که این دم گذر است

می شود نقش به دیوار رگ هستی من...

لحظه ها می گذرد

آنچه بگذشت ، نمی آید باز

قصه ای هست که هرگز دیگر

نتواند شد آغاز... 

نادان همه جا با همه کس آمیزد   

چون غرقه به هر چه دید دست آویزد  

با مردم زشت نام همراه مباش   

کز صحبت دیگدان سیاهی خیزد 

در انتهای هر سفر

در آیینه

دار و ندار خویش را مرور می کنم

این خاک تیره این زمین

پاپوش پای خسته ام

این سقف کوتاه آسمان

سرپوش چشم بسته ام

اما خدای دل

در آخرین سفر

در آیینه به جز دو بیکرانه کران

به جز زمین و آسمان

چیزی نمانده است

گم گشته ام ‚ کجا

ندیده ای مرا ؟

آمـدی جــانـم به قربــانـــت ولـی حالا چرا ؟ ----- بی وفا،بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چــرا ؟

نوشدارویی و بعد از مرگ ســهراب آمــــدی  ----- ســـنگدل این زودتـر می خواســتی حالا چـــرا ؟

عمر ما ار مهـلت امروز و فـردای تو نیســــت ----- مـن که یـــک امـــروز مهـــمان توام فــردا چــرا ؟

نـــازنــینا ما به نــاز تــو جـــــوانی داده ایـــم ----- دیـــگر اکنـــون با جوانـان ناز کــن با مــا چـــــرا ؟

وه کــــه با این عمر هــــــای کوتـه بی اعتبار ----- این همه غافل شـدن از چون منی شیدا چــرا ؟

آسمان چون جمع مشتاقان،پریشان می کند ----- درشـگفتم من نمـــی پاشــد ز هم دنیا چــــرا ؟

شـــهریارا بی حبیب خود نمی کردی ســفر ----- راه عشق است این یکی بی مونس و تنها چرا ؟

                           بی مونس و تنها چرا ؟ ----- تنها چرا ؟ حالا چرا

با آن که دلم از غم هجرت خونست

شادی به غم توام ز غم افزونست

درختان می گویند بهار

پرندگان می گویند ، لانه

سنگ ها می گویند صبر

و خاک ها می گویند مصاحب

و انسان ها می گویند «خوشبختی»

امّا همه ی ما در یک چیز شبیهیم ،

در طلب نور !

ما نه درختیم 

و نه خاک .

پس خوشبختی را با علم به همه ی ضعف هامان در تشخیص ،

باید در حریم خودمان جستجو کنیم ... 

راهــــی به خـــــــدا دارد  خلوتــــــگه  تنـــهایی ----- آنجا که روی از خود آنجا که به خود آیــــــــی

هر جا که ســـــــری بردم در پــرده تو را دیــــدم ----- تو پرده نشـــــــینی و من هـرزه ی هر جایی

بیدار تو تا بـــــودم رویـــــــای تو مـــــــی دیــــدم ----- بیدار کن از خـــــوابم ای شــــــــــاهد رویایی

از چشم تو می خیزد هنگامه ی ســــر مستی ----- وز زلف تو می زایــــد انگیزه ی شــــــــیدایی

هر نقش نگارینــت چــون منظره ی خورشـــــید ----- مجموعه ی لطف است و منظومه ی زیبایی

چشمی که تماشاگر دز حسن تو باشد نیست ----- در عشق نمی گنجد این حسن تماشـــایی